Trzeba to naprawić - dla dobra własnego

 

Trzeba to naprawić

Trzeba to naprawić

Rozanieleni zdziczałą miłością
wypaczoną miłością do Boga

niepoznawcza

zaślepieni i okrutni

dla samych siebie

nie widząc nawet tego

napawają  się w szczerości serca

bieganiem kłanianiem się 

obrazom i rzeźbom

zjawom i fantazjom idolom

myśląc

że to dobre

Kto ich tego nauczył 

Jakie lodowate serce i skamieniały umysł

uczy przewrotności wobec Stwórcy

Który daje ludzkości 

Życie i Piękno

Głębię 

Cuda 

Siebie 

Nie upokarzaj Swego Boga

Nasycają się pochwałą dla siebie

myślą o tym jak dużo dają  Bogu

szczyptę uwagi i tolerancji 

że Jest

okruch myśli 

odłamek zdania

bez Prawdy

gdy boli wtedy przypominają sobie

że JEST

Nie upokarzaj Swego Boga

Jakie to przykre i bolesne

kiedy nie odróżniają nienawiści 

od miłowania i oddania

kiedy brud wymieszany jest z czystością

nieczystość sprowadzono do świętości

a tymczasem 

Miłość nie jest padliną

której woni znieść nie można

Umyć dłonie i stopy to za mało

Przetrzyj oczy i uszy

Nie upokarzaj Swego Boga

rozanieleni i rozmodleni 

zaślepieni 

hołdują nieprawdom

gotowi innych zniszczyć

a swoje życie oddać za fałsz

uśpieni i utuleni 

przez syreni śpiew

miłe uszom dźwięki 

magicznie sztuczki słów

spragnieni i nienasyceni

poddają się 

by pozwolić sobie na chwilę 

dawkowanej błogości

przez wyrafinowanych kłamców

i tak im z tym dobrze

Nie upokarzaj Swego Boga

Szukaj Prawdy

nawet jeśli ją znajdziesz

nadal szukaj 

jak rozsypanych skarbów po całej ziemi

nawet najdłuższe życie 

nie potrafi ich wszystkich zebrać

Nie wystarczy wzdychać i wzruszać się

śpiewać i grać Bogu, 

pięknie i wzniośle mówić

cytować i dyskutować 

Nie wystarczy modlić się

myśleć i rozmyślać

mieć Łaskę i błogosławieństwa 

powodzenie i prowadzenie

nie można zgubić Boga wśród Jego stworzenia

jak jagodę w lesie

to niemożliwe a człowiek to robi w swej ułudzie

Nie upokarzaj Boga  

który cię umiłował Pierwszy

trzeba to naprawić